HİÇ

          HİÇ

Hiçlik bir dünyada,
Birer hiçiz biz de.
Hiç doğmamış gibi,
Hiç olmamış gibi.
Hiç yer kaplamaz bedenimiz
Her yer hiçlikle kaplı
Boş umutlar, boş hayaller
Bir hiç uğruna tükenen ömürler
Hiç düşündün mü hayatın manasını?
Belki hiç aklına bile gelmemiştir.
Hiç kalbinle baktın mı yaşama,
Hiç gözlerinle konuştun mu başkalarına?
Umut, hayal, gözyaşı başka ne var dünyada?
Gözlerinden kanlar yağarken,
Kim bilir kaç kez hiç var olmamış olmayı diledin.
Sessizliğin sesinde kayboldu ruhun.
Bazen hayatın sokak soytarısı oldun.
Bazen hiçliğe yenik düştü bedenin.
Gözlerin karanlık labirentlerde kayboldu,
Sözlerin boş duvarlarda susturuldu.
Çığlıklar kalbin içine bastırıldı.
Ne için? Hayat bir hiçse,
Bunlar da bir hiç.
Hiç yere yorma, o hiçlerle dolu beynini
Hiçleri umursama ama yine de unutma,
Bizler de birer hiçiz belki de…

Tuğçe AKDEMİR
Kelebekler Işığa Gider- sayfa 33