Gidiyorum
Sen kal diye
Ben, gidiyorum
Ölüm zordu ya
Ölüme eşdeğer bir sessizlikle
Gidiyorum
Sarı saçlı bir defter var masada
Söyle
Son sayfayı tükettim dün
Yalnızlığa eşdeğer bir sessizlikle
Gidiyorum
Balkona çık arada
Kavrulmuş tüm saksılar
Ölüm soğuk derler ya
Sıcakmış
Yanık tüm papatyalar
Sensizliğe eşdeğer bir sessizlikle
Gidiyorum
Geceyi dolduran bir ses var rıhtımda
De ki
Yankılanmıyor artık karşı kıyıda
Issızlığa eşdeğer bir sessizlikle
Gidiyorum
Çamura saplanmış bir top var yolda
Son atılan kahkaha,
Bulutlara dolanmış durumda
Birazdan yağar yağmur
Baksana
Çığlık atıyor gökyüzü
Gülümsemeye eşdeğer bir sessizlikle
Gidiyorum
Hüzünlü bir kahve var fincanda
Anlat
Son şekeri tükettim geçen gün
Bir de
Yarısı yenilmiş hatıralar var dolapta
Söyle
Yumurtalığa koyup unutacağım onları
Çünkü ben,
Gidiyorum
Hem de
Her sabah ağlayan bir soytarıya
Eşdeğer
Bir sessizlikle
Tuğçe Akdemir
(Yağmur Ve Güneşli Mısralar'dan)
Dinlemek isterseniz: soundcloud.com/tugceakdemir/elveda
