KARANLIK
Kaybetmekti en kötüsü
Belki de tekrar bulamamak
Bir olta atmaktı çöle
Belki de onu bile atamamak
Beklemekti derdi dert yapan
Ve yine beklemekti, bekleneni beklenen kılan
Umut ise bir ateş böceği misali aydınlatmaktı
İçinde kaybolduğu karanlığı;
Beklenen, karanlığa bürünene kadar
Yok olmaktı en kötüsü
Belki de yok etmek
Bir taş atmaktı dipsiz kuyuya
Belki de atlamaktı en derine
Görememekti karanlığa mahkumiyet
Ve yine görememekti, bakmak yaşanana
Yaşanan geçmiş olmadan
Sen havaydın ciğerlerimi dolduran
Ve karanlığa mahkumiyet,
Bir mum bile yakamamaktı sensizlikte
Tuğçe AKDEMİR
13.09.2013
